Omgaan met piekeren

Allereerst een quote uit het boek: “Het is daarom een goede oefening om te bedenken: wat is eigenlijk het verhaal over mezelf dat ik in gedachten steeds aan mezelf vertel? Hoe vast staat dat verhaal eigenlijk? Mensen gaan soms erg koppig geloven in hun zelfbeeld als een vaststaand feit. Terwijl je er misschien best anders naar zou kunnen kijken! Klinkt dit nu misschien nog wat vaag? Dat is geen probleem. Dit wordt verderop in het werkboek uitgelegd.”

Als je dit boek leest, dan is het alsof Jeroen Bartels recht tegenover je zit en met je spreekt over je gedachten. Dat is natuurlijk niet echt waar. Eens kijken of ik het net als Jeroen wat beter uit kan leggen. Misschien lees je soms ook wel eens boeken, blogs of kranten met moeilijke en afstandelijke teksten. Die zijn formeel geschreven. Daardoor kan het moeilijk zijn om de informatie op jezelf te betrekken, jezelf en jouw leven als het ware te herkennen in de tekst. Nou, zo schrijft Jeroen Bartels dus niet. Hij schrijft zoals een gewoon mens praat. Super fijn!

Wat is er nog meer fijn aan de schrijfstijl van dit boek?

Je mag van Jeroen ook gewoon jezelf zijn met alles wat je bent. Wat je wel of niet wilt veranderen, dat mag je zelf bepalen. Dat vind ik ook super tof. Daarom vind ik het boek ‘Omgaan met piekeren, angst en depressie – meer zelfacceptatie bij jongeren met autisme‘ een fijn boek om te lezen. Hieronder lees je wat ik nog meer fijn vond tijdens het lezen van dit boek.

© ‘Omgaan met piekeren, angst en depressie – meer zelfacceptatie bij jongeren met autisme‘

Dit boek is een informatief boek. Je leest over bijvoorbeeld over wat autisme is. Jeroen beschrijft dat algemeen. Maar Jeroen schreef zijn boek niet in z’n uppie. Ook jongeren die met Jeroen werkten schrijven op hoe zij autisme ervaren. Zo krijg ik als lezer een completer beeld over autisme.

Informatie over en oefenen met je gedachten

Je leest ook over hoe je na kunt denken over je gedachten. Soms zijn gedachten naar om te hebben. Soms zijn gedachten plezierig om te hebben. Jeroen helpt je bij het verschil.

Zo lees je in het boek: “De meeste jongeren …nemen hun kernovertuigingen als vanzelfsprekend voor waar aan. Alsof het objectieve feiten zijn. Het is als het ware een soort negatieve bril waarmee je naar een klein deel van de wereld om je heen kijkt. Door die hele smalle, negatieve bril zie je steeds bevestiging van jouw negatieve kernovertuigingen. Er gebeurt iets en meteen denk je: zie je wel, ik hoor er niet bij. Zolang je kijkt met jouw negatieve bril en niet doorhebt dat je die bril ophebt, is het heel lastig om ook andere dingen te kunnen zien. En op andere ideeën te kunnen worden gebracht.”

Na zo’n stukje informatie stelt Jeroen vragen aan je. Je mag jouw eigen antwoorden opschrijven in het boek. Want het boek is tegelijkertijd ook een werkboek! Jouw antwoorden zijn zoals ze zijn. Jeroen kijkt die niet na. Je krijgt geen beoordeling. Door de vragen en jouw antwoorden ga je wel nadenken over jezelf. Zo zet je jouw smalle, negatieve bril steeds even af. Maar de bil is eigenwijs en voor je het weet staat ie weer op je neus. Misschien denk je dan ‘het zal me nooit lukken met dit werkboek’. Gelukkig is Jeroen geduldig en oefent hij met het werkboek heel veel met je. Je leert met veel oefenen steeds beter je smalle, negatieve bril afzetten. Uiteindelijk zal ook jij zien dat je meer kunt dan je door negatieve bril soms zag.

En zo lees je in ‘Omgaan met piekeren, angst en depressie – meer zelfacceptatie bij jongeren met autisme‘ steeds informatie en doe je oefeningen. Denken en doen wisselen elkaar af. Hieronder een lijstje van onderwerpen waarover je nadenkt en waaraan je werkt.

• Wat autisme voor jou betekent
• Je gedachten en gevoelens
• Ontspannen, in plaats van bang, bedroeft of boos te zijn
• Hulp vragen
• Opkomen voor jezelf, wensen en grenzen stellen
• Nieuwe gewoontes aanleren en volhouden

Misschien vind je lezen leuk. Dan ben je misschien gewend om een boek snel uit te lezen. Dat is met dit boek niet helemaal de bedoeling. Omdat het ook een werkboek is, kun je over ieder hoofdstuk vast één of twee weken doen. Dat is wel zo fijn als je niet van lezen houdt. Want er staan veel oefeningen en plaatjes in.

Zelf heb ik geen diagnose autisme. En ik ben 43 jaar. Het boek is eigenlijk niet voor mij geschreven. Ik las het boek omdat ik een hulpverlener ben en het interessant vond om hier in te duiken. Terwijl ik het las, dacht ik vaak terug aan toen ik zelf jong was. Op de basisschool, het voortgezet onderwijs en daarna was ik namelijk best angstig, somber en had ik een laag zelfbeeld. Ik herken me dus gedeeltelijk in de jongeren uit dit boek. En ik denk dat ik dit boek heel fijn had gevonden om te lezen. Ik hoop dat Jeroen het niet erg vindt als ik zeg dat dit boek eigenlijk heel veel jongeren kan helpen die piekeren of een laag zelfbeeld hebben. Misschien helpt het jou of je kind ook wel.

Jeroen Bartels

183 bladzijden

Een informatief werkboe

Uitgeverij Hogrefe

2024

Jeroen Bartels (1980) is een psycholoog die na zijn studie psychologie verder studeerde als gezondheidspsycholoog. Hij verdiepte zich in autisme en werkt met kinderen, jongeren en volwassenen met een diagnose autisme. Hij weet hier veel over. Daarom vragen andere psychologen (in opleiding) hem als docent, trainer, mentor of regiebehandelaar. En nu is hij dus ook schrijver over dit onderwerp. Blij toe!