Kinderen zijn niet verantwoordelijke voor de liefdesrelatie van hun ouders. Soms willen ze er ook niets van weten! Toch ontmoeten relatietherapeuten soms kinderen in hun praktijkruimte. Kinderen in relatietherapie? Nou, nee. Meer kinderen in systeemtherapie. De nuance hierin, lees je hieronder in deze blog en je hoort erover in de bijgevoegde podcast.
Welke goede bedoelingen zitten erachter?
Onze goede bedoelingen pakken soms niet lekker uit. Dat geldt voor de goede bedoelingen van ouders en van relatie- en gezinstherapeuten. Wanneer de kinderen van nu, later volwassen zijn, dan zien we vast wat we beter hadden kunnen doen.
Kinderen in gezinstherapie
Kinderen horen niet thuis in relatietherapie. Dat is enkel voor de mensen die in de liefdesrelatie zitten. Kinderen kunnen wel last hebben van ouders die stoeien met hun liefdesrelatie. Daarom proberen sommige relatietherapeuten het volgende uit.
Sommige hulpverleners zetten náást of na het traject relatietherapie dat de ouders volgen, een gezinstherapie traject op. De processen lopen naast of na elkaar. Ze zijn niet hetzelfde. Het leest dus lekker pikant: kinderen in relatietherapie. En daardoor zit jij nu aandachtig deze blog te lezen. Maar het is accurater te stellen dat kinderen in gezinstherapie komen wanneer hun ouders in relatietherapie zitten.
Waarop is het gebaseerd? In deze podcast hoor je overwegingen.
- Vroeger werden kinderen vaker buiten volwassen zaken gehouden. De balans slaat nu de andere kant uit om te zien wat er dan gebeurd.
- Kinderen krijgen thuis al voldoende ruzies mee. Liever daar open over te zijn. En met een beetje hulp over te laten spreken.
- Met gezinstherapie, krijgen kinderen de mógelijkheid om zich te uiten.
- Input voor onderzoeksvragen: “Hoe beïnvloed de liefdesrelatie van de ouders het gezinsleven? En welke oplossingen bestaan er voor de kinderen? Hoe kunnen kinderen loyaal uitdrukken wat zij beleven in hun gezin?”
Beluister via Podimo
Luister je onze podcasts graag via de Podimo App? Probeer dan de Podimo App nu 30 dagen gratis.
