De verruimende blik van kindvrije vrienden
“Ze heeft niet echt een goed voorbeeld aan haar eigen ouders. Ook haar partner komt niet uit een heel warm nest. Ik weet van haar dat ze het écht anders wil doen dan hen. Dat doet ze ook. Maar soms zie ik haar ook doorslaan erin. Dan maak ik mezelf weleens zorgen om haar. Ze is echt een hele goede moeder. Misschien wel een té goede moeder. Ik zou haar zo graag op het hart drukken dat ze met een beetje minder misschien wel een fijnere ‘ik’ voor zichzelf zou zijn. Daar wil ik haar echt in aanmoedigen, als kindvrije vriendin.”
Jezelf beseffen dat je verschilt van de ander, geeft een prachtige kans tot verbinding. Iemand die ‘niet weet’, is vaak een prettige gesprekspartner (Yalom, 2017 en Wiss, 2020). Want een dwaas kan meer goede vragen stellen dan een wijze kan beantwoorden.
Wat een mooi verlangen toch, om onze dierbaren te mogen steunen. Ook bij hun worsteling met ouderschap. Zélfs wanneer je zelf kindvrij bent. Ouders doorleven iets dat kindvrije vrienden niet precíes kunnen pakken. Dus dat bevragen geeft verdieping. Andersom verdiepen kindvrije of kinderloze mensen een ervaring die ouders misschien vergeten zijn. Hoe kunnen ouders en niet-ouders vanuit hun verschil elkaars perspectief aanvullen?
De adviezen in dit artikel hoeven eigenlijk niet veel anders te zijn dan de adviezen in ‘Steun je vrienden en creëer openheid‘. Daar lees je immers hoe je verbindt met je vrienden. De vraag in dit artikel gaat óók over het verlangen tot verbinden en heeft de liefdevolle intentie. Maar wellicht voelen kindvrije mensen en ouders een drempel bij elkaar als het gaat over het inlevingsvermogen op hun grootste verschil. Heb jij dat ook? Focus je dan eerst daarop.
Hoe stappen kindvrije vrienden over de taboe drempel?
Beantwoord voor jezelf de volgende vragen:
- Welke gedachten houden jou tegen om je oprecht te verbinden met de ander rond het thema ouderschap?
- Hoe onderzoek je of deze gedachte oprecht klopt? Voer dat onderzoek uit.
- Wat ontzeg je jezelf, je vriend, jullie relatie en de kinderen als je hierover niet spreekt?
- Wanneer je fantaseert over het te voeren gesprek, welke gevoelens merk je dan bij jezelf op?
- Hoe verdraag je die gevoelens?
- Waaruit kan de ander opmaken dat je oprecht benieuwd bent naar het perspectief van de ander?
- Op welke manier uit je ook jouw eigen perspectief?
Wat zien al deze mensen gezamenlijk?
Ouders en hun kinderen vormen een groepje dat we het gezin noemen. Dat groepje bestaat uit kleinere groepjes, namelijk het groepje ouders (de boertjes hieronder) en het groepje kinderen (de groen met roze blaadjes in de afbeelding hieronder). Het (bronzen) gezin is weer een groepje binnen een grotere groep genaamd familie. Tegelijkertijd valt het ook in de grotere groep schoonfamilie. Deze familie en schoonfamilie vallen dan weer in de groep maatschappij. In die maatschappij staan vrienden (uitgedrukt als gele cirkels). De jonge en kleine vrienden horen bij het groepje kinderen. Oudere en grotere vrienden bij het groepje ouders.
Mensen ín een groep bekijken de groep van binnenuit. Zij zien andere dingen dan mensen die búiten de groep staan. Mensen die de groepen (schoon)familie, ouders en kinderen op elkaar zien reageren, observeren wéér verschillend. Wat zien al deze mensen gezamenlijk? Dát is interessant! Dáárom is het belangrijk dat informatie gedeeld wordt (Boszormenyi-Nagy & Krasner, 2012 en Savenije e.a., 2014). Juist ook tussen ouders en hun kindvrije vrienden!
Bezint eer ge begint
Stap je voor het eerst over een drempel en begin je een gesprek dat je spannend vindt? Dan neem je een stoer risico. Het is mogelijk dat je goedbedoelde poging flopt. Hoe je dat overleefd lees je in de reeks artikelen ‘Tegenslag bij verandering‘ op Over Psychologie.
Besluit zelf of je wilt vallen en kunt opstaan, moest het zover komen. Doe hiervoor onderstaande checklist.
- Observeer goed wat je ziet, denkt en voelt.
- Besluit of jij dit in deze relatie op dit moment wel of niet wilt delen.
- Lees het artikel ‘Steun je vrienden en creëer openheid‘ nog eens voor bruikbare dialoog technieken.
- Houd contact met jezelf tijdens het gesprek.
- Stem ook afwisselend af op de ander tijdens je gesprek.
- Dring niet verder aan bij weerstand.
- Als je valt, sta dan weer op.
Inspirerende boeken
Onderstaande boeken inspireerde dit artikel over de verbinding tussen kindvrije volwassenen en ouders. Wil jij ook meer geïnspireerd raken? Bestel hieronder dan jouw exemplaar. Door te klikken op de link, opent de Bol.com winkel vanzelf voor je. Op die manier sponsor je meteen onze site.
- Boszormenyi-Nagy, I. & Krasner, B.R. (2012) Tussen geven en nemen. Over contextuele therapie. Haarlem: Uitgeverij De Toorts.
- Savenije, A., Van Lawick, M.J. en Reijmers. E.T.M. (2014). Handboek systeemtherapie. Utrecht: De Tijdstroom.
- Wiss, E. (2020). Socrates op sneakers. Filosofische gids voor het stellen van goede vragen. Amsterdam: Ambo I Anthos
- Yalom, I.D. (2017). Therapie als geschenk. Amsterdam: Uitgeverij Balans