“Mijn leven, mijn regels”

De wereld in Coronatijd is verwarrend. Nieuws over de pandemie en de bijbehorende regels per land veranderen dagelijks. Daar komt bij dat ieder mens het nieuws en de regels anders lijkt te interpreteren. Er lijken wel verschillende manieren om je te verhouden tot deze verwarring en spanning. Welke ervaringen hebben andere mensen? Een serie portretten van verschillende type mensen en hun verhouding tot Corona.

Erica is woedend over bemoeienis en betutteling

“Bang in Corona tijd? Laat me niet lachen. Stíkboos ben ik door Corona en die pietluttige regels. Er is maar één ding waar ik bang voor ben; makke schapen en hun domme kuddegedrag.”

Erica maakt zich boos over de kinderachtige regeltjes die de hoge piefen bedenken omtrent Corona. Voor Erica is Corona iets onvermijdelijks en natuurlijks. “In Nederland probeert de overheid te controleren wat niet gecontroleerd hóeft te worden. Het is de natuur mensen!” Haar ogen staan wagenwijd open als ze dat zegt en ze trekt een sarcastisch gezicht. Haar ogen lijken wel donkerder te zijn geworden, terwijl haar mond kleiner lijkt door de op elkaar geknepen lippen.

Leven in Nederland líjkt vrij, maar is het niet

“Op dit soort momenten wil ik immigreren naar een land met een president met ballen. Dat denk ik al jaren, maar nu is míjn maat vol!”, zegt Erica fel terwijl zij haar sigaret uitdrukt in de asbak vol peuken, propjes vloei, en een verdwaald samengeknepen bierdopje.

De regels volgens Erica

De asbak staat in haar werkruimte achterin haar grote achtertuin. Sinds 15 jaar is Erica eigen baas. Ze begon tijdens haar HAVO met websites bouwen voor verenigingen en kennissen. Haar handigheid in software mondde al snel uit in een eigen bedrijfje. Niet te groot, Erica kent haar klanten uit midden en kleinbedrijf graag persoonlijk en werkt vanuit een blokhut in de tuin. Daar kan haar tweeling van 6 en Toby de vuilnisbakkenhond tenminste bij haar in de buurt zijn.

Toen Erica hoorde dat Corona Europa binnen kwam, voorspelde zij aan haar vrouw; “De overheid gaat nog meer proberen ons te controleren en te sturen.” Volgens Erica sturen overheid en bedrijfsleven ons al jaren in onderstaande richting. En ze hebben in Corona tijd het uitgelezen moment gevonden om:

  • zwart geld verder in te dammen
  • angst te creëren zodat er nieuwe wetten gemaakt kunnen worden om ons te volgen en te sturen
  • de hardwerkende mens op te laten draaien voor de luie donders
  • de ziel te verkopen aan grote farmaceutische bedrijven die gaan domineren
  • net als in de WOII het gewone volk bang te maken, zodat ze niet door hebben dat de vrijheid verloren gaat

“De reden dat onze overheid zo willekeurig beleid voert, is omdat ze een ziel heeft verkocht. Onze regering danst naar de pijpen van de echte machthebbers.”

Onvrij gevoel

Deze gedachten maakte Erica in de eerste instantie razend. “Leven in een dictatuur is in ieder geval helder. Leven in Nederland lijkt vrij, maar is dat niet. Het is schijnheilig.” In het begin fantaseerde Erica dan ook over protest. Maar dat idee liet zij snel varen. Er is op grote schaal volgens haar niets te winnen. Een echt dialoog, daar gelooft zij niet in. Vandaar dat haar vrouw en zij er voor kiezen om in ieder geval vrij te leven op hun eigen grond met hun eigen dierbaren.

Erica vecht terug door zich in ieder geval niet bang te laten maken, maar vrij te leven van waanzin. “Als je dood gaat, ga je dood. Dat begrijpen wij als geen ander.” Erica doelt hiermee op het verlies van haar eigen vader en haar beide schoonouders. En het verlies van vele vrienden. De gemiddelde leeftijd waarop mensen sterven in hun familie en vriendenclub, ligt onder de 45 jaar. “Waarom bang leven, als je er maar zo kort bent? Ik zeg ga er vol voor.” In 2020 betekent het dat Erica knuffelt wie zij wilt, eet en drinkt met wie zij wilt, en gerust een jointje deelt. Trots gekweekt in eigen tuin.

Eigen redzaamheid

Hoewel Erica haar werk op afstand kan doen, zijn veel van haar klanten over de kop gegaan. Andere klanten investeren niet in websites. En nieuwe bedrijven starten er nauwelijks. Toch heeft Erica zich niet ingeschreven voor de steun van de overheid. Zij dopt haar eigen boontjes, en verwacht dat anderen dat ook doen.

Momenteel helpt Erica een buurman mee met klusjes. Dat betaalt zwart. Zo heeft Erica het ondertussen liever. “Op deze manier blijven niet enkel de lichamelijk gezonde mensen over, maar ook de economisch gezonde mensen. De mensen die volgens de evolutie over hóren te blijven. Dat de rest crepeert.” Wanneer Erica praat over de medemens is zij een stuk minder fel, dan wanneer ze praat over de overheid en bedrijven. Over dit verschil in ergernis haalt Erica zijn schouders op. Alsof ze wil zeggen, zo is het gewoon.

Mijn naasten en ik

Tot op heden heeft niemand in het huishouden nog klachten gekregen. Als ze dat wel krijgen, is Erica niet van plan haar gedrag aan te passen. “Weet je, ik doe gewoon mijn ding, leidt mijn leven. Dat moet een ander ook lekker doen. Helaas leven wij in regeltjesland. Dat komt me mijn strot uit.” Voor boetes of consequenties is Erica niet bang. “Denk je dat ik die betaal dan?” Erica lacht. Deze keer niet sarcastisch of verbitterd, maar eerder geamuseerd.

Ondertussen trekken Erica en haar vrouw zich steeds meer terug uit de regels. Het thuis onderwijs in Corona tijd is goed bevallen. Dat zal het koppel dan ook doorzetten. “Op deze manier kunnen we de kinderen tenminste iets leren waar ze echt iets aan hebben in plaats van breuken leren delen.” Hoe meer regels Erica aan de laars lapt, hoe vrijer Erica en haar gezin zich voelen. En zo wordt de boosheid van Erica wellicht uiteindelijk authentiek geluk.

Erica bestaat niet. Haar verhaal ontstond uit 5 verschillende gesprekken met verschillende mensen die boos zijn over Corona. Op deze manier geven we een indruk van de emotie boosheid die kan overheersen bij Corona. Lees op Over Psychologie ook hoe Corona mensen bang, bedroeft en blij kan maken. Ben je nieuwsgierig geworden naar Erica? Lees dan hoe het haar een paar maanden later gaat in het slot van de Corona portretten. Deze artikelreeks ontstond uit een idee van Willem Don en Mirella Brok, van Over Psychologie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.