Langzaamaan gewoonweg gelukkiger
In de lente beslist je wat je houdt, waar je afscheid van neemt en wat je creëert in je eigen tuin. Je leert te kijken naar je tuin door twee brillen. De bril van het heden; hoe is het nu? En de bril van de potentie; hoe zou je het willen? Dit perspectief kun je ook leren innemen bij psychologische processen. Leer een beetje beter keuzes maken. Deze podcast inspireert je daartoe.
Vaardigheden als geduld, loslaten en stilstaan overkomen je niet. Je kunt ze wel leren en je verfijnt ze gedurende je hele leven. Een mooie plek om jezelf in deze mooie deugden te ontwikkelen is je eigen wintertuin of -balkon. Forceer niets in het seizoen waarin de natuur slaapt en zich terugtrekt. Doe maar even niets, want dan doe je soms zoveel.
Een mooie plek om te leren leven is je eigen tuin. Leer in je eigen achtertuin imperfectie van het leven en jezelf omarmen. Want van fouten kun je veel leren.
Het contextuele dialoog gaat niet (enkel) over het uitwisselen van woorden. Volgens de grondleggers van de contextuele psychologie is het contextuele dialoog, een uitwisseling van gedrag dat de wederkerige betrokkenheid uitdrukt. Laten we de metafoor van tuinieren gebruiken om dit lastige begrip te verwerken tot vruchtbare voeding voor onze geest.
Dit artikel gaat over wederkerig samenwerken. Want zonder gedeelde winst, is het maar de vraag hoe duurzaam een samenwerking is. Wanneer is er bij samenwerking sprake van wederkerige samenwerking? Over Psychologie duikt in de contextuele theorie voor een antwoord. Dat antwoord bekijken we in onze tuin en balkon.
Aandachtig met vijf zintuigen tuinieren gaat niet heel snel. Maar wellicht is het wel duurzamer voor mijn psychologische gestel. Ik merk in ieder geval dat ik na aandachtig tuinieren verschillende levenslessen leer. In deze blog deel ik er per seizoen ééntje.
Als mens jezelf mogen zijn en als jezelf ruimte in mogen nemen, wordt in de contextuele theorie ook wel ‘op eigen grond staan’ genoemd.
Sommige contextuele psychologische ervaringen laten zich goed vangen in een metafoor. In dit artikel lees je over tuinaarde als metafoor voor je eigen psychologische en systemische grond.
Iets om over te peinzen, de volgende keer dat je zorgt voor je binnenplanten, je balkonbakken, je tuin of de buurttuin.
Stuart-Smith maakt gebruik van vele onderzoeken over de invloed van tuinieren op ons mensen. Ze heeft oog voor verschillende psychologische stromingen. Al deze informatie leert ons hoe gezond tuinieren is voor ons gemoed. Alsof dit nog niet inspirerend genoeg is, beschrijft Stuart-Smith haar ervaringen zo zorgvuldig dat je het voor je kunt zien.
Niets menselijks is ons vreemd; daar waar gewerkt wordt vallen spaanders. Ook al doe je nog zo je best om iets te scheppen of te repareren. Handwerk laat sporen van imperfectie aan. Dat weerhoudt sommige perfectionisten van doen. De tuin leert perfectionisten mild om hoe zij het natuurschoon dat zij zelf zijn te accepteren.
